Stewia (Stevia) to rodzaj zawierający około 240 gatunków bylin i krzewów z rodziny astrowatych (Asteraceae). Pochodzą one z tropikalnych i subtropikalnych rejonów Ameryki Północnej i Południowej.
W 1982 roku przebadano ponad 110 gatunków stewii i u 19 z nich odkryto słodkie właściwości. Stevia rebaudiana była najsłodszą z badanych roślin.1
Stevia rebaudiana to najbardziej znany gatunek, u nas nazywany po prostu stewią.
Wygląd (morfologia):
W naturze stewia dorasta przeważnie do 30-60 cm wysokości, w uprawie przeciętnie do 70-80 cm (choć odnotowano roślinę o wysokości 140cm).2 Ma liście długości 3-5 cm. Kwiaty są małe, białe.
Pochodzenie:
Stewia pochodzi z Paragwaju i prawdopodobnie naturalnie występuje tylko w tym kraju (endemit). Rośnie w pasmie górskim Cordillera del Amambay w północno-wschodnim Paragwaju. Według niektórych źródeł występuje także na terenach Brazylii i Argentyny graniczących z Paragwajskim dystryktem Amambay.
Coraz trudniej spotkać stewię w obszarze, gdzie kiedyś występowała. Na terenach naturalnych wypasano bydło lub zostały przeznaczone na inne cele rolnicze. Stewię masowo zabierano z naturalnego środowiska na nowo zakładane plantacje. Działania te znacząco do ograniczyły liczebność stewii i jej stanowisk.2
Stewia uprawiana jest w Brazylii, Paragwaju, Urugwaju, Ameryce Centralnej, Izraelu, Tajlandii i Chinach.3
Środowisko:
Naturalnym środowiskiem Stevia rebaudiana są subtropikalne łąki na wysokości około 200-600 metrów nad poziomem morza. Średnia roczna temperatura tego obszaru to około 22 °C, a roczne opady to 1300-1700 mm.
Stewia rośnie na ciemnych, wilgotnych, piaszczystych lub ilastych, dobrze przepuszczalnych glebach.2 Występuje na brzegach bagien na nieurodzajnych, kwaśnych piaskach lub glebach murszowych. W podłożu ciągle wilgotnym, ale nie narażonym na długotrwałe zalewanie.4
